Ρινοπλαστικη

Ενδείξεις

Η επέμβαση έχει στόχο να διορθώσει τις αισθητικές δυσμορφίες που σχετίζονται με τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της μύτης, όπως:

• γαμψή μύτη
• μεγάλη μύτη
• στραβή μύτη – λοξός άξονας ρινός
• μύτη με καμπούρα – ύβος ρινός
• χοντρή άκρη της μύτης – ογκώδες ακρορίνιο

Εκτός από τα αισθητικά προβλήματα, η ρινοπλαστική ενδείκνυται για διόρθωση των λειτουργικών προβλημάτων αναπνευστικής δυσχέρειας που συχνά συνυπάρχουν και μπορεί να οφείλονται:

• στη σκολίωση του ρινικού διαφράγματος
• στην ανεπάρκεια των βαλβίδων της μύτης
• στις υπερτροφικές κόγχες
• στη στενή είσοδο από τα ρουθούνια

Χειρουργική Επέμβαση

Για την επιτυχία της ρινοπλαστικής απαιτείται λεπτομερής προεγχειρητική κλινική εξέταση και σχεδιασμός των στοιχείων που πρέπει να διορθωθούν. Η επέμβαση εκτελείται υπό γενική αναισθησία και διαρκεί συνήθως 1 - 2 ώρες.
Οι δύο κύριες τεχνικές ρινοπλαστικής είναι η:

• Κλειστή ρινοπλαστική – είναι η συχνότερα χρησιμοποιούμενη τεχνική. Οι τομές γίνονται εσωτερικά, μέσα στα ρουθούνια, και από εκεί διορθώνονται ή/και αφαιρούνται τα τμήματα χόνδρου και οστού της μύτης, που δημιουργούν τη δυσμορφία. Στο τέλος οι τομές συρράπτονται, συνήθως με απορροφήσιμα ράμματα, και δεν παραμένει καμία εξωτερική ουλή.
• Ανοικτή ρινοπλαστική – εφαρμόζεται συνήθως για τη διόρθωση δυσμορφιών του ακρορινίου ή όταν η ρινοπλαστική είναι δευτεροπαθής, δηλαδή επανάληψη επέμβασης για επιπλέον διόρθωση. Κατά την ανοικτή ρινοπλαστική, γίνεται μικρή τομή στη στυλίδα (το δέρμα ανάμεσα στα ρουθούνια), που συμπληρώνεται με εσωτερικές τομές όπως στην κλειστή ρινοπλαστική. Η ανοικτή ρινοπλαστική επιτρέπει άμεση όραση και εκτέλεση της επέμβασης σύμφωνα με το προεγχειρητικό πλάνο. Το μειονέκτημα είναι ότι παραμένει μικρή εξωτερική ουλή στη βάση της μύτης, που με το πέρασμα του χρόνου βελτιώνεται και είναι ελάχιστα εμφανής.

Ανάρρωση

Στο τέλος της επέμβασης τοποθετείται σε κάθε ρουθούνι ειδικό ταμπόν για 2-3 μέρες και εξωτερικός νάρθηκας για 7-8 μέρες. Συνήθως απαιτείται παραμονή στην κλινική για ένα βράδυ ενώ ο μετεγχειρητικός πόνος αντιμετωπίζεται εύκολα με κοινά παυσίπονα.
Άμεσα μετά την επέμβαση, συστήνεται εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων (παγοκύστεων) για ταχύτερη υποχώρηση των οιδημάτων (πρηξίματα) και εκχυμώσεων (μελανιές) κάτω από τα μάτια. Μετά την αφαίρεση των ταμπόν, συστήνουμε συχνές πλύσεις με φυσιολογικό ορό ή σκευάσματα «θαλασσινού» νερού.
Οι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν σταδιακά στις καθημερινές εργασίες τους, ενώ η πλήρης επανένταξη σε έντονες δραστηριότητες και αθλητισμό προτείνεται μετά τις 4 εβδομάδες.